VADEMECUM LOGO

Prawo do pracy

VIALTO PARTNERS

Mennica Legacy Tower
Prosta 20
00-850 Warszawa
www.vialtopartners.com

EMILIA PIECHOTA

Managing Director – Vialto Partners

autor opracowania

Wstęp

Obywatele Ukrainy mają różne możliwości legalizacji zatrudnienia w Polsce, które są regulowane przepisami prawa. Od 2022 roku, dzięki specjalnym regulacjom wprowadzonym w odpowiedzi na konflikt zbrojny na Ukrainie, mogą oni korzystać z tzw. Specustawy, która ułatwia dostęp do polskiego rynku pracy.

Specustawa

Specustawa zezwala obywatelom Ukrainy na wykonywanie pracy na podstawie powiadomienia składanego przez pracodawcę. Legalizacja pracy następuje w ciągu 7 dni od jej podjęcia, a powiadomienie składa się elektronicznie poprzez portal praca.gov.pl. Warunkiem jest zawarcie umowy z podmiotem zarejestrowanym w Polsce (np. umowa o pracę, umowa zlecenia), przy czym wynagrodzenie musi spełniać wymogi minimalne. Ważne jest, że Specustawa nie stosuje się do pracowników delegowanych ani do pracy zdalnej wykonywanej z terytorium Polski.

Ponowne złożenie powiadomienia jest wymagane w przypadku:

  • Zmiany pracodawcy.
  • Obniżenia wynagrodzenia, liczby godzin pracy lub wymiaru czasu pracy.
  • Zmiany rodzaju umowy, stanowiska lub charakteru wykonywanej pracy.
  • Uzyskania przez obywatela Ukrainy zezwolenia na pobyt czasowy i pracę – w takim przypadku pracownik ma 7 dni na powiadomienie pracodawcy o otrzymaniu decyzji udzielającej zezwolenia na pobyt i pracę.

Zasady ogólne

Obywatele Ukrainy, którzy nie korzystają z ochrony czasowej w ramach Specustawy, mają dodatkową możliwość legalizacji pracy na podstawie ogólnych przepisów. W tym przypadku pracodawcy mogą ubiegać się o:

  • Zezwolenie na pracę, które jest wymagane dla wszystkich cudzoziemców spoza Unii Europejskiej, chyba że podlegają zwolnieniu.
  • Oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy, które można zarejestrować w przypadku obywateli Ukrainy oraz innych krajów objętych tymi regulacjami. Oświadczenie może obejmować okres do 24 miesięcy.

Zezwolenie na pracę

W Polsce istnieje kilka typów zezwoleń na pracę, zależnych od warunków zatrudnienia:

  • Typ A – dla osób zatrudnionych u polskiego pracodawcy.
  • Typ B – dla osób pełniących funkcje w zarządzie polskiej spółki.
  • Typ C – dla pracowników delegowanych do polskiego podmiotu powiązanego.
  • Typ D – dla pracowników delegowanych do realizacji usług o charakterze tymczasowym (usługa eksportowa).
  • Typ E – dla pracowników delegowanych w innych celach.
  • Typ S – dla pracowników sezonowych.

Zezwolenie na pracę jest wydawane na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata (5 lat w przypadku zezwolenia typu B). Zezwolenie na pracę sezonową nie może być wydawane na dłużej niż 9 miesięcy w roku kalendarzowym, nie więcej jednak niż w ciągu 3 kolejnych lat kalendarzowych.

Test rynku pracy

Pracodawcy, zanim uzyskają zezwolenie na pracę, muszą przeprowadzić tzw. test rynku pracy, polegający na uzyskaniu informacji od starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych z lokalnych rejestrów bezrobotnych. Wiele zawodów, szczególnie w branży IT, jest zwolnionych z tego wymogu.

Wynagrodzenie

Wynagrodzenie cudzoziemców w Polsce nie może być niższe od minimalnego wynagrodzenia oraz od wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę na porównywalnym stanowisku. W przypadku pracowników delegowanych, wynagrodzenie nie może być niższe niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w danym województwie.

Obowiązki pracodawcy

Zezwolenie na pracę jest specyficzne dla danego pracodawcy, stanowiska i warunków zatrudnienia. Pracodawcy mają obowiązki dotyczące dostosowywania wynagrodzenia do wymogów, zawierania umów w formie pisemnej z tłumaczeniem oraz informowania wojewody o zmianach w statusie pracownika.